In de vroege lente van 1992 kwam er kleur in de verbandkamer van ziekenhuis “de Heel” want de beide gipsverbandmeesters Erik van Barneveld en Erik Schaft gingen gekleurd gipsverband gebruiken. ‘Dit nieuw verband is een zwachtel van glasfiber die geïmpregneerd is met kunsthars’ legt Erik van Barneveld uit. ‘Het voordeel van het verband is dat het een korte uithardingstijd heeft, nl 1 uur, waardoor de patiënt snel geholpen is’.
Ouderwets gips moest vroeger wel een dag drogen voor het belast kon worden. ‘Gekleurd gips is eigenlijk alleen maar “leuk”, een luxe dus. Maar omdat het niets extra kost hebben we het toch aangeschaft: vooral kinderen vinden het spannend om met fel kleurtje de aandacht te vestigen op hun gebroken pols of been’ , vertelde de gipsverbandmeester.

Één van de eerste trotse dragers van het nieuwe gips was een specialist uit het ziekenhuis die verrast werd met een prachtig roze gipsverband. Een groot voordeel van het nieuwe gipsverband dat, naast dat het sneller belast kan worden, het harder en lichter is dan het oude gips: de kans dat het gips tijden het gebruik scheurt of breekt is hierdoor heel klein geworden. Ook is het verband poreus waardoor het bij langdurig gebruik beter verdragen wordt.

‘Het gipsverband Scotchcast is vrij stug en daardoor soms moeilijk aan te leggen’ volgens Erik van Barneveld. De gipsverbandmeesters zijn de enigen die dit soort verband aanleggen. Het verwijderen gebeurt op dezelfde wijze als bij gewoon gips: met een gipsschaar of een oscillerende zaag.

Oranje is niet altijd favoriet
Een eerder experiment met gekleurd verband speelde in 1990 tijdens het WK voetbal, er was toen op grote schaal oranje verband ingeslagen. Na de nederlaag van het Nederlandse elftal wilde niemand meer met deze kleur rond lopen. Uiteindelijk zijn de voorraden toch met moeite verwerkt!

Bron: Artikel in de InformHeel over de introductie van gekleurd gipsverband in 1992.